2-ΒΙΝΤΕΟ του αγγλικού Al-Jazeera
Οι πράκτορες της Μοσάντ και τα 4x4 της Χεζμπολάχ
Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ«Αδειάσαμε την Τράπεζα Δεδομένων του Ισραήλ στον Λίβανο», είπε στους δημοσιογράφους ο απόστρατος ταγματάρχης του λιβανικού στρατού Ηλίας Χάνα, ανακοινώνοντας την εξουδετέρωση μεγάλου δίκτυου κατασκοπίας που εργάζεται για λογαριασμό του «Ινστιτούτου Πληροφοριών και Ειδικών Αποστολών», δηλαδή για τη γνωστή ισραηλινή Μοσάντ. Ο ταγματάρχης συμπλήρωσε: «Σήμερα μπορώ να πω ότι αποκλείω να διεξαγάγει το Ισραήλ πόλεμο εναντίον της χώρας μου το επόμενο χρονικό διάστημα».
Ολος ο Λίβανος εδώ και δύο μήνες παρακολουθεί σοκαρισμένος τις αποκαλύψεις που ανακοινώνουν οι αρχές ασφάλειας. Οι πολίτες του Λιβάνου εδώ και έναν μήνα διαβάζουν, βλέπουν και ακούν για τη ζωή και το έργο 12 ατόμων (συνολικά συνελήφθησαν 25 άτομα), ανδρών και γυναικών. Από τις οθόνες των τοπικών και δορυφορικών καναλιών προβάλλονται έγγραφα, διαβατήρια ευρωπαϊκά και αραβικά, άγνωστα και καμουφλαρισμένα συστήματα εντοπισμού και παρακολούθησης, συσκευές μετάδοσης συντεταγμένων και πληροφοριών, ενσωματωμένες μέσα σε κούτες λαδιών αυτοκινήτων, σε φορητά ψυγεία παγωτού και σε ψυγεία μίνι μπαρ. Υπολογιστές πτυσσόμενοι και εντοιχισμένοι σε τραπέζια και καρέκλες. Πομποί κρυμμένοι μέσα σε routers, αναλυτικοί δορυφορικοί χάρτες, συσκευές μέσα σε αυτοκίνητα 4x4 με ηλεκτρονικά μάτια που μετέδιδαν στους ισραηλινούς δορυφόρους τις κινήσεις και τις θέσεις στελεχών της Χεζμπολάχ. Ιδιωτικά αυτοκίνητα των πρακτόρων με κινητά τεχνολογίας GPRS, που μπορούν να αποστέλλουν και να λαμβάνουν πολύ γρήγορα ένα μεγάλο όγκο δεδομένων μέσω των δικτύων κινητής τηλεφωνίας GSM. Αρκετά άτομα που συνελήφθησαν διέθεταν 10 ισραηλινές κάρτες κινητής τηλεφωνίας «SIM» και μια βρετανική, για τις ανάγκες της μετάδοσης δεδομένων μέσω φορητών υπολογιστών. Ολο το δίκτυο της Μοσάντ δρούσε επί 20 και πλέον χρόνια, είπε στην «Ε» πηγή της Χεζμπολάχ. Στο σημερινό κομμάτι θα ασχοληθούμε με το πρώτο πρόσωπο που συνελήφθη πριν από δυο μήνες.
Το συνεργείο ...
Η άκρη του νήματος βρέθηκε σ' ένα συνεργείο αυτοκινήτων, όπως έγραψαν αρκετές εφημερίδες. Αλλά, όπως αποκάλυψε στην «Ε» πηγή μέσα στη Χεζμπολάχ, «η οργάνωση παρακολουθούσε άλλες δραστηριότητες μετά τη λήξη του πολέμου του 2006». Τότε είπε: «Εκτιμήσαμε ότι οι λανθασμένοι ισραηλινοί βομβαρδισμοί που πραγματοποίησαν τα ισραηλινά μαχητικά, θα κινητοποιούσαν τη Μοσάντ προκειμένου να δημιουργήσει νέο δίκτυο πρακτόρων και να αφυπνίσει, να αναδιοργανώσει και να επανεκπαιδεύσει τους κοιμισμένους και "συνταξιούχους" πράκτορες. Τότε και εμείς αρχίσαμε παρακολουθήσεις».
Η ιστορία του συνεργείου ξεκίνησε όταν ένα στέλεχος της Χεζμπολάχ άφησε το τζιπ του για επισκευή έπειτα από βλάβη σ' ένα τυχαίο συνεργείο αυτοκινήτων. Εκεί εντόπισαν μια «ξένη» συσκευή μέσα στη μηχανή, που δημιουργούσε ηλεκτρονικό πρόβλημα στο αυτοκίνητο. Την άφησαν πιστεύοντας ότι την έχει τοποθετήσει ο ίδιος ο ιδιοκτήτης. Αλλά του εξήγησαν ότι μια «ξένη» συσκευή προκάλεσε τη βλάβη. Εκείνος είπε ότι δεν γνωρίζει τίποτα και άρχισε το ψάξιμο. Πήγε το τζιπ στους «ειδικούς» της Χεζμπολάχ, οι οποίοι βρήκαν ότι η συσκευή διαθέτει ηλεκτρονικά μάτια και μετέδιδε τις μετακινήσεις του τζιπ. Από εκεί και μετά η πρώτη σκέψη των «ειδικών» ήταν να βρουν τον πωλητή. Ηταν ο Μαρουάν Φακίχ, ιδιοκτήτης βενζινάδικου, «πατριώτης και χρηματοδότης» της Χεζμπολάχ. Ανοιξαν τον φάκελό του και έμαθαν ότι ο ίδιος είχε πωλήσει εδώ και αρκετά χρόνια κάμποσα SUV σε στελέχη της οργάνωσης. Κάλεσαν έναν έναν τους ιδιοκτήτες και τα εξέτασαν χωρίς να τους αναφέρουν τίποτα. Εκεί βρέθηκαν οι ίδιες συσκευές. Τότε μπήκε ο Μαρουάν στον κύκλο της παρακολούθησης, γιατί δεν γνώριζαν ακόμα για ποια μυστική υπηρεσία δούλευε. Ζήτησαν από τον Μαρουάν 3 αυτοκίνητα 4x4. Ο Μαρουάν πήγε στη Γαλλία απ' όπου προμήθευε τα αυτοκίνητα. Οι άνθρωποι της Χεζμπολάχ φωτογράφισαν όλο το ταξίδι και τα άτομα που συνάντησε ο Μαρουάν στη Γαλλία, λένε μερικές πληροφορίες. Μόλις γύρισε στον Λίβανο, πήρε τηλέφωνο τον έναν από τους «ειδικούς» και του είπε ότι έφερε τα αυτοκίνητα. Πήγαν, πλήρωσαν και τα πήραν. Μόλις άνοιξαν τις μηχανές βρήκαν τις ίδιες «ξένες» συσκευές. Μέχρι τότε δεν ήταν σίγουροι 100% ότι ο Μαουράν δούλευε για τη Μοσάντ. Εδωσαν τα αυτοκίνητα σε άτομα της οργάνωσης για να τα μετακινήσουν, παράλληλα όμως έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο παρακολούθησης του Μαρουάν. Ετσι έμαθαν για πολλές από τις επαφές του, τηλεφωνικές και διαπροσωπικές. Εκείνο το διάστημα ο Μαρουάν πήγε στην Κύπρο. Οι «άντρες της Χεζμπολάχ», τον ακολούθησαν. Εκεί, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές, συναντήθηκε με Ισραηλινούς «επιχειρηματίες». Η συνάντηση φωτογραφήθηκε όλη. Και μόλις επέστρεψε ο Μαρουάν στον Λίβανο, συνελήφθη από τον λιβανικό στρατό μέσα στο βενζινάδικό του. Μερικές αραβικές εφημερίδες έγραψαν ότι οι ειδικοί της Χεζμπολάχ τον συνέλαβαν και τον ανέκριναν και μετά τον παρέδωσαν στις λιβανικές αρχές.
Στην Κύπρο
Μια αραβική ιστοσελίδα έγραψε ότι το περιστατικό της Κύπρου προηγήθηκε της τυχαίας ανακάλυψης στο συνεργείο αυτοκινήτων και ότι από τις φωτογραφίες έμαθε η Χεζμπολάχ ότι ο Μαρουάν είναι πράκτορας της Μοσάντ. Η ίδια ιστοσελίδα γράφει ότι η Χεζμπολάχ φωτογράφισε τη συνάντηση, όχι για τον Μαρουάν -δεν τον παρακολουθούσαν, αλλά γιατί είχε «ειδική αποστολή» στην Κύπρο, να απαγάγει Ισραηλινούς «επιχειρηματίες» και να τους μεταφέρει στον Λίβανο, ως αντίποινα για τη δολοφονία του ηγετικού στελέχους της οργάνωσης, Ιμάντ Μαγνίγε. Η αποστολή απέτυχε και έμειναν οι φωτογραφίες. Σ' αυτές κατά σύμπτωση βρήκαν τον Μαρουάν Φακίχ, και έτσι άρχισε η ιστορία της παρακολούθησης.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
------------------------------------------------------------------------------
Η Μοσάντ ύφαινε τον «ιστό» της για τον Νασράλα
Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ
Στο σημερινό κομμάτι δεν θα ασχοληθούμε με τον εγκέφαλο του δικτύου της Μοσάντ στον Λίβανο, τον «συνταξιούχο» ταξίαρχο Αντίμπ Αλ-Αλαμ, αλλά με τον τελευταίο συλληφθέντα, τον επικοινωνιακό επιτελάρχη του κόμματος του Σάαντ Χαρίρι στην κεντρική Κοιλάδα Μπεκάα. Με τον άνθρωπο που ζήτησε, σύμφωνα με το κανάλι Αλ-Μανάρ, να συναντήσει τον ίδιο τον ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χάσαν Νασράλα. Συνάντηση που επιθυμούσε η Μοσάντ όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Το αίτημά του απορρίφθηκε κατηγορηματικά. Ετσι η Μοσάντ δεν κατάφερε να ξεπλύνει την ήττα του Ισραήλ το 2006 από τη Χεζμπολάχ.
«Η διάλυση του δικτύου δεν προήλθε μόνο από ομολογίες ή τη σύλληψη του "εγκεφάλου", αλλά οφειλόταν βασικά σ' ένα τεχνικό μυστικό -κώδικα επικοινωνίας- που χρησιμοποιούσαν όλα τα μέλη του δικτύου. Αυτό εντόπισαν οι στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες του Λιβάνου», είπε στην «Ε» μια πηγή στη Χεζμπολάχ και συνέχισε: «Αμέσως μετά, άρχισαν οι παρακολουθήσεις και η συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων που θα έφερναν όλο το δίκτυο στα χέρια των Αρχών». Ο τελευταίος που συνελήφθη ήταν ο Ζιγιάντ Αλ-Χόμσι, νυν αντιδήμαρχος της κωμόπολης Σαντσάελ. Συνελήφθη στο σπίτι του στις 03.00 το βράδυ, καθώς ήταν γνωστό ότι ήταν «άνθρωπος της νύχτας»! Τοπικές ιστοσελίδες έγραψαν ότι εργαζόταν νύχτα στο περιοδικό του «Αλ-Ιράντε».
Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε στο περιοδικό αποτέλεσαν, σύμφωνα με την αραβική εφημερίδα Αλ-Σαφίρ, την αιτία που τον οδήγησε να σκεφτεί τα χρήματα της ισραηλινής Μοσάντ, που πρόσφερε μέσω της ιστοσελίδας https://www. 10million.org/ (!) σε όποιον έδινε πληροφορίες για Ισραηλινούς στρατιώτες (Zvi Feldman και Yehuda Katz) που αγνοούνται μετά τη Μάχη της Σουλτάν Ιακούμπ το 1982. Ο επιτελάρχης που ήρθε σε επαφή με τη Μοσάντ το 2005 στην Ταϊλάνδη είπε ότι είχε πάρει μέρος στη μάχη αυτή ως εθελοντής στο συριακό στρατό και τους διαβεβαίωσε ότι μπορεί να βρει άκρη για την τύχη τους, καθώς γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα (γνώριζε τον δολοφονηθέντα Ραφίκ Χαρίρι και τη γυναίκα του, τον γιο τους Σάαντ, γνώριζε τον Δρούζο ηγέτη Ουαλίντ Τζουμπλάτ). Η Μοσάντ δεν ενδιαφερόταν τόσο για τους στρατιώτες, αυτό αποτελούσε αφορμή για στρατολόγηση. Του ζήτησαν πληροφορίες για τις μυστικές βάσεις και θέσεις των ανταρτών της Χεζμπολάχ, ειδικά εκείνων που εκτοξεύουν ρουκέτες και κατιούσες, και του είπαν πως θα καλύψουν τα έξοδα του περιοδικού του.
Φορητό ψυγείο-κάμερα
Ο Ζιγιάντ Αλ-Χόμσι στην αρχή αρνήθηκε, γιατί τα λεφτά ήταν πολύ λίγα σε σχέση με αυτά που ονειρευόταν, αλλά τελικά δέχτηκε αφού είχε πέσει στη φάκα. Αραβικές εφημερίδες έγραψαν ότι δεν έκανε τη δουλειά προσδοκώντας οικονομικό όφελος, αλλά είχε τυφλωθεί από το μίσος που έτρεφε εναντίον της Συρίας και της Χεζμπολάχ. Μόλις γύρισε στον Λίβανο σκαρφίστηκε την κατάλληλη «κάλυψη» για να αρχίζει την αναζήτηση. Είπε ότι γράφει βιβλίο για την ηρωική εκείνη μάχη που κόστισε στον ισραηλινό στρατό δεκάδες άρματα μάχης. Συναντήθηκε για τον σκοπό αυτό με πρωταγωνιστές της μάχης και με κατοίκους της περιοχής. Ταυτόχρονα φωτογράφιζε και χαρτογραφούσε με μια καμουφλαρισμένη συσκευή όλες τις περιοχές της Μπεκάα και του Νοτίου Λιβάνου. Τη συσκευή την έχει προμηθευτεί από τη Μοσάντ -ένα φορητό ψυγείο που διαθέτει εντοιχισμένη κάμερα στο καπάκι του, η οποία μπορεί να σκανάρει, μόλις τοποθετείται στο έδαφος ή πάνω στο αυτοκίνητο, όλη την έκταση μποροστά της. Με αυτό τον τρόπο έχει καταφέρει να φωτογραφίσει πολλές περιοχές και θέσεις των ανταρτών της Χεζμπολάχ.
Μόλις συνελήφθη, έγραψε η λιβανέζικη εφημερίδα Αλ-Σαφίρ, οι άντρες των μυστικών υπηρεσιών που τον παρακολουθούσαν εδώ και ένα χρόνο, του έδειξαν τα αποδεικτικά στοιχεία, που αφορούσαν τις συναντήσεις του με πράκτορες της Μοσάντ σε... Κίνα και Ταϊλάνδη, και αυτός ομολόγησε. Στην πρώτη ομολογία του είπε ότι πέταξε, μία εβδομάδα πριν συλληφθεί, τη συσκευή επικοινωνίας με τη Μοσάντ σε ένα χωράφι. Η συσκευή όμως βρέθηκε στην οροφή της Δημοτικής Βιβλιοθήκης. Εκεί βρέθηκαν τα USB, CD και DVD, που περιείχαν γεωγραφικά δεδομένα και φωτογραφίες των ευαίσθητων εγκαταστάσεών της, σε υψηλή και λεπτομερή ανάλυση. Μερικές αραβικές εφημερίδες έγραψαν ότι ο επιτελάρχης ομολόγησε δύο μέρες μετά πού έκρυψε πραγματικά τις συσκευές και το υλικό της κατασκοπίας. Αλλες έγραψαν ότι πριν τον συλλάβουν οι Αρχές γνώριζαν πού βρίσκονταν οι συσκευές.
Ο πρόεδρος του σουνιτικού κόμματος «Αλ-Μουστάκμπαλ», Σάαντ Χαρίρι, σύμμαχος των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Σαουδικής Αραβίας, έσπευσε αμέσως να διαψεύσει την πληροφορία ότι ήταν επικοινωνιολόγος του στην Μπεκάα. Λιβανέζικες εφημερίδες έγραψαν ότι ένας «επιτελάρχης» (!) του Χαρίρι δεν χρειάζεται χρήματα από τη Μοσάντ για να καλύψει έξοδα ενός τοπικού περιοδικού. Ο Χαρίρι κάλεσε τους πολίτες να εμπιστεύονται τις αρχές ασφάλειας γιατί «εξυπηρετούν την πατρίδα, την ασφάλεια και τη σταθερότητα της χώρας», είπε στην προεκλογική εκδήλωση στο Ακάρ. Οι κινήσεις του ήταν πιο γρήγορες από τους αντιπάλους του, που άρχισαν να κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο τις φωτογραφίες του με τον επιτελάρχη. Μάλιστα, οι λιβανέζικες εφημερίδες έγραψαν ότι ο Χαρίρι είχε ενημερωθεί πριν από τη σύλληψη και μάλιστα οι απεσταλμένοι της ασφάλειας του παρέδωσαν φάκελο με τα στοιχεία που ενοχοποιούσαν τον επιτελάρχη του, και πως του ζήτησαν το ΟΚ πριν προβούν στη σύλληψή του.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
_________________________________________________________
ΑΣΠΙΓΚΕΛ ΠΥΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ-ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΧΕΣΜΠΟΛΑΧ
Ισραηλινός «δάκτυλος»...
Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ
Το γερμανικό περιοδικό «Spiegel» δημοσίευσε στο τελευταίο του τεύχος ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Erich Follath, στο οποίο ισχυρίστηκε ότι πίσω από τη δολοφονία του Ραφίκ Χαρίρι βρίσκεται η Χεσμπολάχ.
Ο δημοσιογράφος επικαλέστηκε πηγή προσκείμενη στο Διεθνές Δικαστήριο, που έχει συσταθεί για να ερευνήσει τη δολοφονία του Λιβανέζου ηγέτη. Λίγη ώρα μετά τη δημοσίευση ο Ισραηλινός υπερεθνικιστής υπουργός Εξωτερικών, υιοθετώντας πλήρως το δημοσίευμα, ζήτησε «διεθνές ένταλμα σύλληψης εναντίον του Νασράλα». Ο εκπρόσωπος Τύπου του Διεθνούς Δικαστηρίου, μετά την πρόκληση από τον δημοσιογράφο, τον διέψευσε εντός 24 ωρών. Ο εκπρόσωπος μάλιστα αναρωτήθηκε από πού έβγαλε ο δημοσιογράφος αυτή την «ιστορία».
Λαβρόφ: Προκλητικό
Η γερμανική κυβέρνηση, αισθανόμενη το μέγεθος της ζημιάς που θα προκαλούσε στην εικόνα της χώρας και του Δικαστηρίου, έσπευσε μέσω της πρεσβείας της στη Βηρυτό να διαψεύσει με έκτακτη ανακοίνωση την οποιαδήποτε σχέση με την «ιστορία». Ο Λιβανέζος υπουργός Εξωτερικών Fawzi Salloukh, ο οποίος χαρακτήρισε «αβάσιμες και φτιαχτές τις αποδείξεις» που ανέφερε ο δημοσιογράφος πως έχει στα χέρια του, είπε ότι «το δημοσίευμα στοχεύει στην αποσταθεροποίηση της χώρας μου». Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ χαρακτήρισε το δημοσίευμα «προκλητικό» και πως στοχεύει «στην πολιτικοποίηση του έργου του Διεθνούς Δικαστηρίου».
Ο αραβικός Τύπος στο σύνολό του -με εξαίρεση την εφημερίδα και το κανάλι του Σαουδάραβα πρίγκιπα και φίλου του Αμερικανού πρώην αντιπροέδρου Ντικ Τσένι, που υιοθέτησαν το δημοσίευμα- πιστεύει πως το Ισραήλ προσπαθεί με την «ιστορία» αυτή να βγει από την αδιέξοδη πολιτική των υπερεθνικιστών Νετανιάχου-Λίμπερμαν, η οποία απορρίπτει τη διεθνή αποδεκτή «λύση δύο κρατών». Η «ιστορία» αυτή άρχισε ήδη να γυρίζει μπούμερανγκ στους εμπνευστές της. Οι πρώτοι που βγήκαν να καταγγείλουν το δημοσίευμα είναι αυτοί που ήλπιζε ο δημοσιογράφος πως θα το υιοθετούσαν, δηλαδή οι φιλοδυτικοί πολιτικοί. Οι περισσότεροι αναλυτές έγραψαν ότι «οι Λιβανέζοι πολιτικοί υπολόγισαν λογικά ότι μια τέτοια "ιστορία" θα έχει επιπτώσεις στην εικόνα των ιδίων και στο κύρος και στην αξιοπιστία του Διεθνούς Δικαστηρίου, που τόσους αγώνες έκαναν για να συσταθεί».
«Πυρά» Δρούζων
Ο ηγέτης των Δρούζων, Ουαλίντ Τζουμπλάτ, πρωταγωνιστής υπέρ της σύστασης του Δικαστηρίου και πολέμιος της Συρίας και της Χεσμπολάχ, κατηγόρησε ευθέως το Ισραήλ ότι «βρίσκεται πίσω από το δημοσίευμα και την ιστορία», γιατί «ήθελε να διχάσει τους Λιβανέζους», είπε σε μια προεκλογική συγκέντρωση στη πρωτεύουσα Βηρυτό, παρουσία του Σάαντ Χαρίρι και όλων των κομμάτων της φιλοδυτικής συμμαχίας. Ο Δρούζος ηγέτης δεν σταμάτησε εκεί, αλλά παρομοίασε το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού με τη σφαγή εκείνη που κατεγράφη στη σύγχρονη ιστορία του Λιβάνου ως «το γεγονός» που άναψε το φιτίλι του εμφυλίου πολέμου. Το γεγονός έγινε γνωστό και ως «Λεωφορείο Εϊν Ρουμάνα». Το ματωμένο λεωφορείο μετέφερε στις 13/4/1975 Παλαιστινίους πρόσφυγες και κατευθυνόταν προς το καταυλισμό Ταλ Αλ-Ζάταρ. Λίγο πριν φτάσει, στη περιοχή «Εϊν Ρουμάνα» είχαν στήσει ενέδρα χριστιανοί φαλαγγίτες. Μόλις έφτασε κοντά τους, άνοιξαν πυρ και σκότωσαν 26 από τους επιβάτες του. Οι δύο σώθηκαν επειδή κρύφτηκαν κάτω από τα πτώματα. Ο Δρούζος ηγέτης συμφώνησε ίσως για πρώτη φορά με τον ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, ότι το Ισραήλ «θέλει να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από την προσπάθεια διάλυσης του δικτύου της ισραηλινής Μοσάντ στον Λίβανο».
«Λαβωμένη» Μοσάντ
Η Μοσάντ εδώ και δύο μήνες δέχεται απανωτά πλήγματα στο δίκτυο κατασκόπων που έχτιζε εδώ και 25 χρόνια στον Λίβανο. Εχει καταφέρει ύστερα από «πολύ κόπο και υπομονή και λεπτομερή σχεδιασμό» να στρατολογήσει Λιβανέζους και Παλαιστίνιους και να τους οργανώσει μέσα σ' ένα δίκτυο που επεκτεινόταν σε όλη την επικράτεια της χώρας και να αποτελείται από πολλά επαγγέλματα. Αρκετοί μάλιστα από τους κατασκόπους είχαν φτάσει σε υψηλά και κομβικά πόστα στον κρατικό μηχανισμό της χώρας και στο κομματικό σύστημα της χώρας. Ενας επιτελάρχης κοινωνιολόγος του κόμματος του Χαράρι, ένας πρώην διευθυντής του τμήματος διαβατηρίων στη γενική διεύθυνση και διεύθυνση αλλοδαπών, ένας έμπορος αυτοκινήτων, προμηθευτής 4x4 της Χεσμπολάχ. Η διάλυση του δικτύου, και μάλιστα στην πιο επικίνδυνη χώρα που συνορεύει με το Ισραήλ, δεν είναι καθόλου μια εύκολη υπόθεση. Χρειάστηκε η συνεργασία των λιβανικών μυστικών υπηρεσίων και της ειδικής μονάδας αντικατασκοπίας της Χεσμπολάχ. Αυτό φαίνεται ενόχλησε τη Μοσάντ. Αυτή τη συνεργασία ήθελε η Μοσάντ να διαλύσει κατασκευάζοντας μια ερασιτεχνική ιστορία. *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
_________________________________________________________
ΑΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΛΙΒΑΝΟΥ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ ΝΑ «ΚΛΕΙΣΟΥΝ» ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ
Η «καυτή γραμμή» της Μοσάντ
Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ
Τηλεγράφημα του γραφείου Τύπου του ισραηλινού στρατού έγραφε «Σήμερα Κυριακή, στις 31/05/2009, αυτοπυροβολήθηκε στο γραφείο του ο ταγματάρχης Aviya Moshe, επικεφαλής της ισραηλινής στρατιωτικής μυστικής "Μονάδας 8200"». Ποιος όμως είναι ο ταγματάρχης, ποια η Μονάδα 8200, και ποια σχέση έχουν με το δίκτυο των κατασκόπων στον Λίβανο;
Οι δυτικές χώρες φρόντιζαν πάντα ο Λίβανος να υστερεί στρατιωτικά και τεχνολογικά έναντι του Ισραήλ. Δεν είναι υπερβολικό να πει κανείς ότι ο στρατός του Λιβάνου διαθέτει πολύ λιγότερα όπλα από το πιο φτωχό κράτος της Αφρικής. Δεν διαθέτει ούτε άρματα μάχης ούτε μαχητικά αεροπλάνα ούτε επιθετικά ελικόπτερα. Τα όπλα που διαθέτει καλύπτουν μόνο το 10% των αμυντικών του αναγκών σε συνθήκες πολέμου.
Οι συσκευές του Mehlis
Τις υπηρεσίες ασφαλείας του Λιβάνου, όμως, τις θυμήθηκαν οι δυτικές χώρες, όταν δολοφονήθηκε το 2005 ο σύμμαχος τους, ο Ραφίκ Αλ Χαρίρι. Ετσι, για τη διαλεύκανση της υπόθεσης, φρόντισαν να παράξουν τεχνογνωσία και τεχνικό εξοπλισμό στις υπηρεσίες που επιστρατεύτηκαν προκειμένου να βοηθήσουν τους ξένους ειδικούς, οι οποίοι είχαν σταλεί με απόφαση του Σ.Α. του ΟΗΕ για να ερευνήσουν τη δολοφονία. Οι ΗΠΑ έδωσαν 1 δισ. δολάρια από το 2006, από τα οποία τα 410 εκατομμύρια «επενδύθηκαν» στη βελτίωση των σωμάτων ασφαλείας του Λιβάνου. Το κατά πόσο βελτιώθηκε η απόδοση των σωμάτων, αυτό φάνηκε από τις δύο εκθέσεις της Επιτροπής του Γερμανού ανακριτή Detlev Mehlis, που ερευνούσε σχολαστικά αλλά με έντονα πολιτικά κίνητρα οτιδήποτε μπορούσε να τον οδηγήσει στους δράστες της δολοφονίας, όπως τους είχε πλάσει στο μυαλό του πριν καν ξεκινήσει την «ανεξάρτητη έρευνα». Στις δυο εκθέσεις του ανακριτή (ολόκληρες στις διευθύνσεις http://www.un.org/News/ dh/docs/ mehlisreport/
http://news.bbc.co. uk/1/ shared/bsp/hi/pdfs/12_12_05_mehlis_report.pdf)
γινόταν εκτενής αναφορά με λεπτομέρειες για παρακολουθήσεις και για την επεξεργασία των χιλιάδων κλήσεων σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, μέσω νέων συσκευών που έφεραν οι ειδικοί μαζί τους στον Λίβανο.
Τις νέες συσκευές της «Επιτροπής Mehlis» χειρίστηκαν από κοινού Λιβανέζοι, Ευρωπαίοι και Ιάπωνες. Οι εκθέσεις περιέγραφαν ακόμα πώς σάρωσαν οι ειδικοί όλες τις γραμμές τηλεπικοινωνιών και τις κλήσεις, μέσω καρτών κινητής τηλεφωνίας, που πραγματοποιούσαν οι Λιβανέζοι και ξένοι κάτοικοι του Λιβάνου, με τρίτους σε όλες τις χώρες του κόσμου. Αυτό το στοιχείο δεν αποθάρρυνε την ισραηλινή Μοσάντ από το να επανενεργοποιήσει το δίκτυό της στον Λίβανο. Γιατί, προφανώς, οι ειδικοί της δεν σκέφτηκαν καθόλου το ενδεχόμενο πως μπορεί μια μέρα οι υπηρεσίες ασφαλείας του Λιβάνου, να άπλωναν το χέρι τους στο «προστατευμένο»(!) από δυτικές μυστικές υπηρεσίες, δίκτυο της Μοσάντ. Εκεί έκαναν οι Ισραηλινοί το μεγαλύτερο εδώ και δεκαετίες λάθος. Συγκεκριμένα, άφησαν ανοιχτή μια «καυτή γραμμή» του εγκεφάλου του δικτύου της Μοσάντ με «Ισραηλινούς ειδικούς» σε μια αφρικανική χώρα.
Η «Μονάδα 8200»
Η στρατιωτική «Μονάδα 8200» του ισραηλινού στρατού είναι υπεύθυνη για τη συλλογή πληροφοριών και αποστολή και λήψη κρυπτογραφικών μηνυμάτων μέσω συσκευών υψηλής τεχνολογίας. Εδρεύει στο βουνό Tal Abu Nida στα κατεχόμενα υψίπεδα του Γκολάν, δηλαδή στο μέρος εκείνο που βλέπει τον Λίβανο και τη Συρία «πιάτο». Κάτω από τον έλεγχό της δραστηριοποιείται μια εξειδικευμένη «Ομάδα», που συλλέγει πληροφορίες και τις διοχευτεύει στη συνέχεια, έπειτα βέβαια από προσεκτικό φιλτράρισμα, προς αγγλικές και αραβικές εφημερίδες και ιστοσελίδες.
Οταν άρχισε ήδη να ξετυλίγεται το κουβάρι των πρακτόρων στον Λίβανο, οι Ισραηλινοί καμάρωναν για τις αποδόσεις της «Μονάδας 8200» και της «ειδικής ομάδας». Μετά τις «εσωτερικές ανακατατάξεις», στις 23/04/2009 ο νέος διοικητής της «Μονάδας 8200», είπε μεταξύ άλλων ότι «η μεγάλη επιτυχία(!) της μονάδας μας βρίσκεται στο γεγονός ότι μας έστελνε κρυπτογραφημένα μηνύματα "SIGINT" και πληροφορίες από τις υποκλοπές μέσω συσκευών με εκπληκτικές δυνατότητες διεθνώς», και συνέχισε «Η Μονάδα 8200 λειτούργησε πέρα από κάθε φαντασία. Η μονάδα μπορεί να συνεχίσει για να κάνει το αδύνατο, δυνατό», είπε.
«Δείχνουν» ΗΠΑ και Γαλλία
Και, όμως, αυτοί που έκαναν το αδύνατο δυνατό είναι οι Λιβανέζοι και όχι οι Ισραηλινοί. Κατάφεραν να διαλύσουν και να συλλάβουν το μεγαλύτερο μέρος του δικτύου των κατασκόπων και μάλιστα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της «Ε», οι λιβανικές Αρχές ασφαλείας εκτίμησαν ότι «το Ισραήλ συνεχίζει να σχεδιάζει και άλλο πόλεμο εναντίον της Χεζμπολλάχ. Αυτός ο πόλεμος, δεν πρέπει να γίνει». Στο ερώτημά μας αν «βοήθησαν στην εξάρθρωση του δικτύου οι ΗΠΑ ή η Γαλλία, επειδή δεν εγκρίνουν τον πόλεμο;», απάντησε η πηγή μας στον Λίβανο «ίσως ούτε ο Θεός των Εβραίων θέλει αυτόν τον πόλεμο. Δεν γνωρίζω αν οι ΗΠΑ και η Γαλλία βοήθησαν στην εξάρθρωση. Λογικό είναι όμως να μη θέλουν τον πόλεμο, εξωπραγματικό όμως είναι ότι βοήθησαν στην εξάρθρωση... πιστεύω πως δεν έφτασαν ακόμα στο σημείο να προδώσουν τη Μοσάντ». *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου